Door op 4 juli 2017

Zwaard van Damocles werpt schaduw over bereikbaarheidsdebat

De conclusie van het bereikbaarheidsdebat is dat de coalitie onder druk van de provincie de rijen gesloten hield en met een oplossing kwam die vriend en vijand verraste.

Na de vergadering is in ieder geval duidelijk geworden dat de provincie veel te veel invloed heeft gehad op de besluitvorming. Zonder last en ruggespraak dienen de raadsleden zich aan hun taak te kwijten, maar er werd een behoorlijk last op de schouders neergeld door gedeputeerde Markink (VVD). Op 29 juni stuurde hij een brief aan de gemeenteraad met daarin opgenomen: “Zoals de besluitvorming binnenkort over het project Beter Bereikbaar Wageningen, waar het college de ‘campusroute op maaiveld’ bespreekt met de raad. De gemeente Wageningen heeft daarin een grote verantwoordelijkheid die de hele regio aan gaat. Als de gemeente Wageningen deze verantwoordelijkheid niet neemt, zal de provincie kijken of, in het belang van de hele regio, een provinciaal inpassingsplan noodzakelijk is.” Mathilde sprak namens de PvdA zich duidelijk uit om op te komen voor het Wageningse belang. Zij bracht een amendement in dat aansluit bij het plan van aanpak van de werkgroep “Wageningen goed op weg” en zowel goed is voor de Horsten als Noordwest. Voor heel Wageningen en niet alleen voor één wijk. Zij diende het volgende amendement in:

“Besluit het raadsbesluit als volgt te wijzigen:

–             een gefaseerde aanpak van de bereikbaarheid in Noord Wageningen aan te wijzen als meest gewenste oplossing voor Wageningen, waarbij aanleg van een nieuwe weg pas in beeld komt als eerst alle andere maatregelen ten aanzien van verkeersmobiliteit en aanpassingen van de bestaande infrastructuur zoals verkeerslichten, rotondes en kruispunten, als ook verbeterde fietspaden na uitvoering aantoonbaar onvoldoende effectief blijken te zijn;

–             een westelijke ontsluiting van de campus vast te stellen;

–             de geluidsoverlast in de Roghorst en Tarthorst te verminderen door een betere of verbeterde geluidswal;

–             de fietsstroom door de Tarthorst te verminderen door aanleg van een andere fietsroute tussen de Haarweg en het Akkermaalsbos;

In haar toelichting schreef zij: “De achterliggende gedachte is dat het geschetste bereikbaarheidsprobleem niet zo groot is dat daar een nieuwe weg voor nodig is die het leefgenot van vele Wageningers én het stiltegebied in het Binnenveld onherstelbaar beschadigt. Tegelijkertijd is dit de kans om de overlast van fietsers door de Tarthorst en de grote geluidsoverlast voor de bewoners in de Roghorst en Tarthorst te verminderen.” Een echt Wageningse PvdA oplossing. Duurzaam, integraal en vooral gericht op het verbeteren van zowel het woongenot van Wageningers als de bereikbaarheid.

“het geschetste bereikbaarheidsprobleem is niet zo groot dat daar een nieuwe weg voor nodig is die het leefgenot van vele Wageningers en het stiltegebied in het Binnenveld onherstelbaar beschadigt.”

Helaas mocht het niet zo zijn dat een dergelijk amendement het zou halen. De coalitie partijen sloten de rijen en toverden een onverwacht konijn uit de hoge hoed. Zij kozen voor een krapper rondje campus dat verder weg komt te liggen van Noordwest en niet door het befaamde dassenbosje gaat. Groenlinks is “zelfs een beetje trots” op het aangepaste voorstel omdat dit het uiterste zou binnenhalen voor de natuur. Of het voorstel van de coalitiepartijen haalbaar is moet nog blijken. De WUR heeft als eigenaar van de grond al laten weten verbaasd te zijn over deze uitkomst en gaat volgens voorlichter Simon Vink niet akkoord “dwars door WUR gebouwen. No Way” werd al opgetekend in de resource van 4 juli. De vraag blijft dan ook of de provincie het besluit voldoende acht om het zwaard boven de vergadertafel weg te halen of dat zij alsnog voor een asfalt gerichte oplossing kiest na dit voorstel.

De uitkomst is nog onduidelijk, maar de PvdA blijft zich inzetten voor een betere bereikbaarheid op een duurzame, integrale manier. Een oplossing die zich richt op het maximaliseren van het woongenot van Wageningen en de verbetering van de bereikbaarheid zonder asfalt. Dat lijkt ons het maximaal haalbare voor mens en milieu.