“Weet je wat zo fijn is van het leven hier in Wageningen?” vroeg ooit een bekende van mij vanuit Centraal America.
Ik dacht even aan de Uiterwaarden, of het Binnenveld. Maar het was iets heel anders.
“Het is echt veilig hier. Ik fiets alleen in het donker zonder enige zorgen. Ik heb geen tralies voor mijn ramen nodig. Het is een verademing.”
Ik dacht aan haar woorden toen ik dat nare politiebericht las over een mogelijke aanrander, actief bij de Hollandseweg.
Veiligheid is een basisrecht. Geweld, vandalisme, fraude, onbeschoft gedrag tegen hulpverleners, dergelijk gedrag moeten we stevig bestrijden. Het is niet alleen een zaak voor de politie en Burgemeester, maar voor ons allemaal.
Uit het kwartaalverslag van de politie blijkt dat er in de eerste helft van 2019 al 90 gevallen van vernieling en 3 straatroven in Wageningen waren. In 2018 waren dat in diezelfde periode 56 vernielingen en niet één straatroof. Die drie straatroven zijn er drie te veel, wat de PvdA Wageningen betreft.
Is de mening van die kennis van mij over onze stad inmiddels veranderd? Weet ik niet. Wel dat ze inmiddels verhuisd is wegens geluidsoverlast en asociaal gedrag door haar onderburen. Veiligheid is kennelijk een kwetsbaar goed, ook in Wageningen
