Afscheid van de Raad
Op maandag 24 maart j.l. werd er tijdens een bijzondere en drukbezochte raadsvergadering afscheid genomen van 10 raadsleden. In het bijzonder betrof dit 2 fractieleden van de PvdA: Karin Horsman en Liset Ottens. Beide hadden voorafgaand aan de verkiezingen aangegeven niet meer beschikbaar te zijn. Namens het blijvende fractielid Hans Teunisse, het nieuwe fractielid Petra van Amersfoort èn het bestuur sprak Mathilde Maijer hen toe.
“Vandaag las ik een artikel in het VNG-blad over omgangvormen in gemeenteraden met de titel ‘een enkeling kan het al verzieken’. En een artikel over spookraadsleden die nooit komen opdagen. Gelukkig hebben we in Wageningen van geen van beide problemen last. Anders zou het vanavond een feestavond zijn. Maar wij nemen vanavond afscheid van 10 gewaardeerde collegas met wie we prettig hebben samengewerkt en van wie het moeilijk afscheid nemen is.
Voor jullie begint een periode met meer vrije tijd en minder vergaderen. Waarschijnlijk hebben jullie allemaal tegen je eigen fractiegenoten en opvolgers gezegd dat jullie de politiek uiteraard blijven volgen, dat jullie beschikbaar zijn als wij achterblijvers jullie nodig hebben, dat je geinteresseerd blijft in de grote dossiers. Maar ik heb zoiets al zo vaak meegemaakt: volgende week ben je het al kwijt en genieten jullie van je extra vrije tijd. Helaas kan je geen vuurtje meer stoken van de raadsboeken, de i-pad fikt niet lekker.
Karin en Liset. Karin, ik vond het knap hoe je je rol van fractievoorzitter hebt ingevuld: efficiënt en effectief. Ik bewonder vooral hoe georganiseerd je was. Nooit een afspraak vergeten, elke e-mail in een paar seconden gevonden, alle stukken in het juiste mapje: alleen al daarom zal ik je missen, maar ook vanwege je onverstoorbare kalmte. Ik kan me niet herinneren dat je ooit je stem verhief of geïrriteerd was, terwijl daar best wel eens aanleiding voor was. Ook in het drieluik Karin-Lara-Karin was je het rotsblok. Je gaat uit de raad omdat je inmiddels bij de universiteit een functie hebt verworven waarvan de titel twee regels beslaat. Ik wens je al het beste toe, maar ik vermoed dat mijn eerdere woorden dat jullie meer vrije tijd krijgen, niet op jou van toepassing zijn.
Liset, jij was de vakvrouw op alle terreinen die een W in de afkorting hebben. WW, WWB, WSW, werkplein, werkdeel, werkbedrijf, Wajong, WMO. Niet alleen wij maar de hele raad kon bouwen op jouw expertise op die terreinen. Later verdiepte je je ook in wijken en wonen. Liset, je bent 14 jaar politiek actief geweest in de PvdA, eerst in Nieuwegein en later hier in Wageningen. We zullen je missen niet alleen vanwege je kennis op alles met een W maar ook vanwege je loyaliteit, vrolijkheid, optimisme en teamgeest.
Karin, Liset en de anderen van wie we nu afscheid nemen, jullie zijn in de raad gegaan vanuit jullie overtuiging dat politiek ertoe doet en raadslid zijn een prachtige invulling is van deze overtuiging. Ik neem aan dat jullie betrokkenheid bij de samenleving blijft. Waarschijnlijk kunnen jullie het stukken lezen, vergaderen en meebeslissen gewoon niet laten, en zitten jullie voor je het weet in allerlei besturen hier in Wageningen. Zoals we Frits Huijbers nog steeds ontmoeten, Rob Janmaat, Gerard Jongedijk en Jochem Borgesius. En dan komen we elkaar weer tegen in een van de vele verenigingen, stichtingen en instellingen hier in Wageningen en wie weet zien we jullie nog eens als inspreker hier achter dit catheder. Op die manier kan Wageningen ook de komende tijd profiteren van de ervaring die jullie hebben opgedaan tijdens je raadlidmaatschap. Dat lijkt me een prachtig voortzetting van je betrokkenheid.
Jullie nemen afscheid van de raad, maar niet van de samenleving, niet van Wageningen. Het afscheid is dus gelukkig waarschijnlijk niet definitief. Het ga jullie goed, ik hoop jullie snel weer te zien”.
